تقلب با کارت‌های هدیه اینترنتی

[learninweb]

تقلب با کارت‌های هدیه اینترنتی
تقلب با سوءاستفاده از کارت‌های هدیه موضوع جدیدی نیست. احتمالا طی سال‌های اخیر بسیاری از شما هنگام استفاده از کارت‌های هدیه متوجه شده‌اید با این کارت‌ها جنس مقبولی داخل فروشگاه نمی‌یابید ضمن اینکه قیمت سایر اجناس موجود در فروشگاه‌ها به مراتب پایین‌تر از قیمت واقعی آن در بازار است و به این ترتیب عملا ارزش واقعی کارت هدیه بسیار پایین‌تر از مبلغ واقعی آن است.
با این حال این تقلب به خاطر سودآوری بالا در حال گسترش است. در روزهایی که بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها به زحمت توان پرداخت حقوق و عیدی کارکنان خود را دارند بسیاری از این فروشگاه‌ها با مراجعه به این شرکت‌ها، مدیرانشان را مجاب می‌کنند در ازای دریافت مبلغی اندک یا گرفتن محصول، کارت‌های هدیه‌ای به چند برابر قیمت به آنها بدهند.
هدایایی که گاه یک دهم ارزش واقعی نوشته شده روی آن را هم ندارند.
چند روز قبل یکی از دوستان که با ایشان همکاری دارم، به رسم روزهای پایانی سال و خداحافظی‌های مرسوم چند سررسید و یک پاکت به دست همکاران داد و خداحافظ. داخل پاکت یک کارت شیک خرید از یک فروشگاه اینترنتی بود به مبلغ ۵۰۰ هزارتومان.رقم 5 میلیون ریال اعتباری که روی کارت نوشته شده بود «مخصوص خرید اینترنتی» وسوسه انگیز بود. در ذهنم شروع کردم به پرکردن چند چاله زندگی. البته نه به اندازه 500 هزار تومان اعتبار موجود در کارت چون قبلا چیزی شبیه به این کارت‌ها به دستم رسیده بود و در خوشبینانه‌ترین حالت حدس می‌زدم حداکثر 200 هزارتومان می‌ارزد.
سایتی با ظاهر فریبنده همانطور که در افکار خود نقشه خرید را می‌کشیدم به آدرس اینترنتی روی کارت مذکور مراجعه کردم. قبل از مراجعه تصور می‌کردم با فروشگاهی از اجناس مختلف مواجه خواهم شد که به ناگاه دیدم وارد یک سایت کیف و کفش شده‌ام. کمی توی ذوقم خورد اما با تصاویر رنگارنگ کیف‌ها و کفش‌های خوش رنگ و لعابی که روی سایت در حال چرخش بود، پذیرفتم که خب عیبی ندارد.
کفش‌های بچه‌گانه، زنانه، مردانه و کیف‌های زنانه بخش‌های مختلف این سایت بود. وارد بخش کفش‌های مردانه که شدم باز هم با چند مدل کفش زیبا مواجه شدم که دیدم نوشته شده تماما به فروش رفته و امکان خرید وجود نداشت. مخلص کلام نه کیفی برای فروش بود و نه کفشی تنها در بخش کفش‌های زنانه یک مدل جوراب و دو مدل کفش آن هم به تعداد محدود باقی مانده بود که شباهتی هم به عکس‌های قشنگ صفحه نخست سایت نداشت.
قیمت‌های غیرواقعی، محصولات کم ارزش از خیر فروشگاهی با انواع و اقسام کالا گذشته بودم، حالا باید قید آن مدل‌های دروغین موجود روی سایت را نیز می‌زدم و به این ترتیب تو می‌ماندی و سه مدل کفش و یک مدل جوراب! به هر حال هدیه‌ای بود و امکان دیگری در پیش رو نبود و با کارت مذکور نیز کار دیگری نمی‌شد کرد.حتی امکان هدیه آن به کسی نیز وجود نداشت؛ چراکه او نیز همان تصوری را از من پیدا می‌کرد که من از نفر قبلی پیدا کرده بودم، عجب کلاهبرداری مضحکی!
روی قیمت‌ها که دقت کردم پرده دوم تقلب کنار رفت. جورابی که حتی تصویر آن نیز موجود نبود 20 هزار تومان قیمت خورده بود و کفشی که چند روز قبل برای کنجکاوی از بساط فروشی‌های گوشه خیابان قیمت آن را داشتم که بدون چانه‌زدن 15 هزار تومان می‌ارزد حالا در این سایت 75 هزار تومان قیمت‌گذاری شده بود؛ یعنی 5 برابر قیمت بیرون. جالب آنکه امکان مراجعه حضوری و حتی تست سه کفش موجود هم فراهم نبود.
روزی یک خرید و پرداخت هزینه پیک حالا دیگر از آن لبخند نیم‌ساعت قبل خبری نبود و آن حالت جای خود را به احساس خوشحالی کاذب داده بود که متوجه شدم، شما روزی فقط یک کالا می‌توانید خرید کنید! اما جریان چیست چرا مثلا نمی‌توان از همان چند جوراب و کفش 5 برابر قیمت باقیمانده دو یا سه تا خرید؟ دلیل این است که خریدار باید هزینه پیک را به قیمتی بالا بپردازد و بنابراین اگر خریدار دو محصول خریداری کند عملا هزینه ارسال یکی برای او رایگان درمی‌آید.
گسترش تقلب با استفاده از کارت‌های خرید
موضوع تقلب با استفاده از کارت‌های خرید فقط به شکل اینترنتی آن مربوط نمی‌شود. ایمانی یکی از کسانی است که چنین تجربه‌ای را داشته او می‌گوید: برای خرید با استفاده از کارت هدیه به یک آدرسی رفتم که در واقع زیرزمینی فاقد تابلو بود. در این فروشگاه یک تی‌شرت ۲۰ هزارتومانی ۱۵۰ هزارتومان قیمت خورده بود من با خرید همان تی‌شرت قصد داشتم باقی مبلغ کارت را نقدا از فروشنده دریافت کنم که او پاسخ منفی داد و در نهایت دو بوگیر کفش را به مبلغ ۳۰ هزارتومان به من داد و ۲۰ هزارتومان باقیمانده را هم به عنوان مالیات ارزش افزوده محاسبه کرد!
ایمانی می‌گوید: این کارت‌های هدیه در واقعی نوعی چاپ اسکناس بی‌پشتوانه است در حالی که دریافت‌کننده و خریدار به تصور مبلغ واقعی روی آن حساب می‌کند ولی در عمل می بیند کلاه بزرگی سرش رفته است.

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد