خودکشی سربازان آمریکایی؛ مرگ به دست خودی

[learninweb]

انتشار آمارهای جدید خودکشی در میان نظامیان آمریکایی نشان می دهد که با وجود تلاش های بسیار برای پیشگیری از خودکشی سربازان، هنوز ارتش آمریکا موفق نشده از این پدیده روانشناختی در میان نیروهای فعال و ذخیره خود پیشگیری کند.
بنابر تازه ترین گزارش، در سال جاری میلادی و تا پایان ماه اکتبر گذشته ۲۴۶ سرباز آمریکایی تلاش کرده اند که از طریق خودکشی به زندگی خود پایان دهند.
این آمار اگر چه نسبت به تعداد موارد خودکشی در کل سال ۲۰۱۰ کمتر است اما نشان از آن دارد که سال ۲۰۱۱ هم در میان سالهای پر خودکشی برای ارتش آمریکا قرار خواهد گرفت.
تفنگداران دریایی آمریکا با ۲۸ مورد خودکشی و ۱۶۳ مورد تلاش برای خودکشی در طول ۱۰ ماه گذشته، در صدر این آمار قرار دارند.
تحلیلگران معتقدند که آمار جدید منتشر شده از سوی ارتش آمریکا تنها حکایتگر بخش کوچکی از مشکلات روانشناختی سربازان این کشور است که در جریان یک دهه جنگ در کشورهای عراق و افغانستان از نظر روانی "فرسوده" شده اند.
ارتش آمریکا با حدود ۳ میلیون نیروی فعال و ذخیره، پر هزینه ترین ارتش جهان محسوب می شود که نیروهای آن در حال حاضر در حدود ۷۰۰ نقطه جهان مستقر شده اند.
در همین حال، ژنرال مارتین دمپسی، از مقام های عالیرتبه ارتش آمریکا به ناتوانی این نهاد نظامی برای کنترل و کاهش میزان خودکشی در میان سربازان اشاره کرده و می گوید: "پیوستن به ارتش، به طور معمول و در حدود ۸۰ درصد موارد منجر به قوی تر شدن ابعاد شخصیتی افراد می شود و ما باید علت این را بدانیم که چطور ارتشی شدن به قوی تر شدن این ۸۰ درصد می انجامد اما همزمان به ضربه پذیر و ضعیف تر شدن ۲۰ درصد دیگر منجر می شود."
خودکشی و رواج ناراحتی های روانی در میان سربازان آمریکایی موضوع جدیدی نیست و جدی ترین اخبار دراین مورد به موج بزرگ خودکشی سربازان آمریکایی بازگشته از جنگ ویتنام در دهه ۷۰ میلادی باز می گردد.
در حقیقت، بسیاری از روانپزشکان و روانشناسان آمریکایی معتقدند که تحقیقات در زمینه علل خودکشی سربازان باقی مانده از جنگ ویتنام یکی از عرصه هایی بوده که به تغییرات بسیاری در دانش روانپزشکی انجامید.
خودکشی در میان سربازان فعال در میادین جنگ و حتی در میان سربازان ذخیره و به دور از جبهه جنگ، از مشکلات اصلی ارتش های دنیا محسوب می شود که مواجهه با آن توسط نهادهای نظامی در طول چند دهه گذشته به شکل گیری شاخه ای از روانشناسی تحت عنوان "روانسنجی" انجامیده و بسیاری از تست های شخصیت رایج امروزی، نخستین بار برای ارزیابی و اندازه گیری ابعاد شخصیتی و روانی نظامیان طراحی شده اند.
برخی از روانشناسان می گویند که تقریبا تمامی کسانی که در طول عمر خود بیش از ۴۰ روز در خط مقدم یک جبهه جنگی حضور یافته‌اند، احتمالا تا پایان عمر خود به نوعی با مشکلات روحی و روانی دست و پنجه نرم خواهند کرد.